Bitwa pod Little Bighorn (część pierwsza). Początek wojny

W 1876 roku miało miejsce największe starcie wojsk armii amerykańskiej z Indianami. Spór zaczął się kiedy kolumna wojska pod dowództwem Georga Armstronga Custera wjechała na tereny Gór Czarnych. Ekspedycja miała za zadanie pilnować tam porządku, jednak uczestniczący w wyprawie geolodzy odkryli tam złoża złota. Wieść o tym kruszcu rozeszła się szerokim echem na Dzikim Zachodzie, natychmiast zaczęły tam napływać tysiące poszukiwaczy złota. Rząd próbował zapobiegać przedostawaniu się na tereny indiańskie, jednak ich liczba była za duża. Wiedział również, że do starcia zbrojnego z Indianami na pewno dojdzie. Na uzbrojenie kawalerii (kawaleria była jedyną możliwość walki z mobilnym przeciwnikiem) przyjęto karabin Springfield mod. 1873 (pod Little Big Horn żołnierze mieli po 100 sztuk amunicji do karabinów, w tym połowę w jukach). Była to skuteczna broń, jednak przystosowana do walki podobnej jak podczas Wojny Secesyjnej: żołnierze ustawiali się w szeregu i na komendę otwierali ogień. Nie była to dobra taktyka podczas walki z Indianami, którzy atakowali z różnych stron. Każdy żołnierz miał ponadto rewolwer Colt kalibru 11,4, bardzo przydatny w walce w bliskiej odległości.

Rewolwer Colt model 1873