140 rocznica Bitwy pod Little Bighorn

Dziś mija 140 lat od największej w historii bitwy między Stanami Zjednoczonymi a Indianami Plemion Wielkiej Prerii. Odwaga wykazana przez żołnierzy kawalerii wzbudziła uznanie Indian, którzy nie lubili zbytnio chwalić wrogów. Wielkie wojny i krwawe batalie to dowód, że ludzie nigdy nie dążą do uznania racji drugiej strony i nie chcą kompromisu. Walczą za religię, honor, wartości, ale jednak także za rzeczy tymczasowe. Są zdolni w wyniku konfliktu doprowadzić do zbrodni i morderstw, zabić nawet niewinnych bliskich swoich wrogów. Potrafią jednak wykazać się też zrozumieniem i nie dopuścić do rozlewu krwi. Trzeba jednak pamiętać, że w wojnie chodzi o to, żeby ją wygrać. Nie liczą się w walce, a przynajmniej teoretycznie, moralne odruchy i wartości. W niej chodzi, by wrogowie umarli. Jakby to powiedział wielki generał amerykański, George Patton:

"Celem wojny nie jest śmierć za ojczyznę, ale sprawienie, by tamci (cenzura) umarli za swoją!"

 Podobnie w wojnach z Indianami. Co najmniej lekkomyślnie postępowali dowódcy, którzy szli na pertraktacje do ludzi, którzy ich nie uznają. Na przykład ci, co poszli na nie z najbardziej bezlitosnym wodzem indiańskim Kapitanem Jackiem. Wojny Indiańskie trwały nadal, a Bitwa nad Little Bighorn była jej szczytem Była starciem cywilizacji. Była walką między ludźmi honorowymi, a niehonorowymi. Była to bitwa, gdzie ludzi przeciwnych stron łączyła tylko chęć walki, krwi, śmierci. Była oficjalnym zakończeniem krwawych zmagań toczonych w Ameryce Północnej od ponad 3 wieków.

Italeri 6013- Kawaleria Unii

Zestaw plastikowych figurek marki Italeri numer 6013 doskonale odzwierciedla żołnierzy Custera walczących po Wojnie Secesyjnej, podczas bitwy pod Washitą, a nawet podczas bitwy pod Little Bighorn. Wszystkie są dobrze uzbrojone, w szable, karabinki Springfield 1873, a nawet w rewolwery Colt mod. 1873 kalibru 11,4 mm:

Prawie wszystkie figurki-15 konnych żołnierzy  

Chorąży

Dwóch strzelców z końmi

Kawalerzysta z szablą i karabinkiem

Trębacz

Oficer, prawdopodobnie kapitan

Strzelec konny

Dowódca

Bitwa pod Little Bighorn w malarstwie

Tego typu tragiczne bitwy (na przykład Waterloo 1815, Isandlwana 1879) często stają się obiektem wielu malarzy. Tu pokażę większość obrazów pokazujące tą bitwę, ale nie tylko.

                     Obraz Theodore'a B. Pitmana, pokazuje jak wyglądało rozbicie kompanii Calhouna.

   Nie do końca zgodny z prawdą obraz przedstawiający natarcie całą armią wojowników, a nie, jak było naprawdę, krążenie wojowników wokół żołnierzy.

 Tego typu przedstawienie bitwy popularyzował film They Died With Their Boots On z 1941 roku.

                                 Z tyłu widać Indianina usiłującego spłoszyć konie kawaleryjskie.

                                Większość żołnierzy zabiło swoje konie by się za nimi ukryć.

                                 Masakra Fettermana, mimo że z 1866, była, jeśli
                                 chodzi o stosunek sił, bardzo podobna do tej z 1876

        George Custer (w centrum) wyróżniał się tym, że nie nosił munduru wojskowego,
          tylko kurtkę z koźlej skóry.

 

    Ciekawe jest przedstawienie czerwono-białego sztandaru kawalerii Custera, bowiem naprawdę był czerwono-niebieski:

Taktyka kawalerii amerykańskiej

W związku z zbliżającą się 140 rocznicą bitwy pod Little Bighorn (za cztery dni) postanowiłem napisać coś o kawalerii amerykańskiej. Dlaczego w tej fatalnej bitwie zawiodła skuteczna zwykle taktyka, a tak zdolny strateg jak George Custer poległ wraz z trzonem swoich żołnierzy?

Kawalerzyści 7 regimentu kawalerii.

Od lewej: sierżant, porucznik, kapitan, pułkownik.

  Regiment dzielił się na:

Pluton- około 30 żołnierzy

Kompanię- zazwyczaj dwa plutony

Dwanaście kompanii regimentu dzielono między bataliony, z których każdy składał się z dwóch do siedmiu kompanii (tradycyjnie z trzech). By ułatwić formowanie szyku bitewnego, kompanie o numerach parzystych walczyły na lewym skrzydle a te o nieparzystych: na prawym. Podczas bitwy pod Little Bighorn George Custer nie chciał pomocy 2 regimentu kawalerii, bowiem, jak powiedział:

"7 regiment kawalerii potrafi pokonać wszystko, co spotka".

Podczas bitwy odziały amerykańskie zostały pokonane, ponieważ Indianie byli zdyscyplinowani,  wykorzystali swoją przewagę i udało im się zabić lub spłoszyć większość koni, przez co skuteczność wojska została dramatycznie zmniejszona.   

Rasizm

W dzisiejszych czasach rasistami nazywa się ludzi o białym kolorze skóry, którzy źle mówią o osobach o innym kolorze (czerwony, a najczęściej czarny i żółty). Przypomnę definicję tego słowa:

"rasizm- pogląd oparty na pseudonaukowej nierównowartości biologicznej, społecznej i intelektualnej ras ludzkich, wykorzystywanej przez ugrupowania reakcyjnej w różnych krajach przeciw ludom krajów rozwijających się i mniejszościom narodowym; był podstawą ideologii hitleryzmu" (Słownik języka polskiego PWN)

Jak widać, rasistami są nazywani hitlerowscy naziści, którzy przekonywali o wyższości rasy aryjskiej, a podludźmi nazywali żydów, Słowian i w ogóle wszystkich oprócz nich. W starych, wydanych w czasach komunizmu książkach Indian prawie zawsze broniono i ciągle wskazywano winnych jako Amerykan. Podobne głosy słyszy się dzisiaj od osób straszących Ameryką, że to Amerykanie mordowali Indian. A kto mówi o tym, że Indianie mordowali Amerykan?! A kto mówi, że Indianie wywołali wojnę? Dlaczego nazywa się rasistami tych zabijających Indian, a nie tych zabijających "białych"? Moim zdaniem słowo "rasista" powinno działać w drugą stronę.

   

George A. Custer- amerykańska legenda

 Niewątpliwie najsłynniejszym kawalerzystą amerykańskim jest George Custer, podpułkownik 7 Regimentu Kawalerii. Brał udział w Wojnie Secesyjnej, a później walczył podczas Wojen Indiańskich, poległ w bitwie pod Little Bighorn. Podczas bitwy pod Gettysburgiem uratował wojska Unii (po których walczył stronie) wraz z McMurtrie Gregga od okrążenia przez kawalerię konfederatów, dowodzonych przez Jeb'a Stuarta. Ten drugi był najznakomitszym kawalerzystą armii Południa, przez co straty Unionistów były bardzo duże (257 ludzi, były to największe straty kawalerii podczas Wojny Secesyjnej). Po wojnie miał zamiar kandydować na prezydenta więc chcąc zdobyć sławę toczył wojnę z Indianami, których pogromił pod Washitą i w wielu innych potyczkach. Swoim niezwykłym charakterem zjednał sobie wielu przyjaciół, ale zrobił też sobie wielu wrogów. Był bowiem bardzo kłótliwy, ale też odważny i dobry dla swoich żołnierzy. Nad Little Bighorn popełnił wiele błędów taktycznych, jednak jego żołnierze po bitwie oskarżali o niepowodzenie kpt. Benteena i mjr. Reno. Rzeczywiście, Custer bardzo różnił się od walczącego w stary sposób Benteena i od tchórzliwego Reno. Spory między nimi doprowadziły do tego, że Benteen opieszale, a nawet w ogóle nie chciał pomóc w tej fatalnej bitwie Custerowi i świadomie opóźniał marsz swoich żołnierzy. Nie jest prawdziwa teoria, że nienawidził Indian, bowiem miał wśród nich wielu przyjaciół, a nie cierpiał tylko wrogów. Jego osoba posłużyła do powstania wielu filmów, gdzie pokazywano go zwykle pozytywnie.

W Son of the Morning Star (1991)

W They Died with Their Boots on (1941)